பட்டினத்தார் – பூரண மாலை எனக்குள்ளே நீ இருக்க உனக்குள்ளே நான் இருக்க உனைக் காண காடும் மலையும் அலைந்து கால் அலுத்தேன் பூரணமே இதுக்கு விளக்கம் தேவையில்லை வெங்கடேஷ்

பத்திரகிரியார் – என்னாட்கண்ணி வம்படிக்கும் மாந்தருடன் வாழ்ந்தாலும் மன்னும் புளியம்பழமும் ஓடும் போல் ஆவதினி எக்காலம் ?? கருத்து : இந்த உலகத்தினில் வாழ்ந்தாலும் எப்படி புளியம்பழமும் ஓடும் ஒட்டாமல் இருக்கின்றதோ அப்படி இந்த உலக வாழ்வினில் இருந்தாலும்  ஒட்டாமல் வாழ்வது எப்போது ?? என வினவுகின்றார் வெங்கடேஷ்

பட்டினத்தார் கொடுத்த ஆறுதல் பட்டினத்தார் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தார் – ஒரு வீட்டில் எழவு – எல்லோரும் அழுது கொண்டிருந்தனர் இவரைப் பார்த்தவுடன் – பாருங்கள் ஐயா ,” எங்கள் உயிர் சொந்தக்காரர் போய்விட்டார் ” என்று அவரிடம் கூறினர் அதுக்கு அவரோ ” செத்தப் பிணத்தைப் பார்த்து இனி சாம் பிணங்கள் கத்தும் கணக்கென்ன காண் கயிலாபுரிக் காளத்தியே ” என்று பாடிவிட்டு கிளம்பிவிட்டார்   வெங்கடேஷ்

ஆதாரமும் நிராதாரமும் நாம் ஜீவ நிலையில் , உணவு , நீர் , உறக்கம், பாலுணர்வு , உடை, வீடு, சுவாசம் என்ற ஆதாரங்களில் வாழ்ந்து வருகின்றோம் இதெல்லாம் இல்லாமல் நம்மால் வாழ முடியாது என்பது உண்மை இதே நாம் நிராதாரமாகிய – 1008இதழ்க் கமலம் – சஹஸ்ராரம் – ஆன்ம நிலை வந்துவிட்டாலோ உணவு , நீர் , உறக்கம், பாலுணர்வு , உடை, வீடு, சுவாசம் போன்ற எதுவும் நமக்கு தேவையில்லை எல்லாம் ஆன்மா…

வினாயகருக்கு விண்ணப்பம் இது வினாயகர் சதுர்த்தி சிறப்புப் பதிவு உனக்கு ” வேத வினாயகர்” என்ற பெயர் மட்டும் வேண்டாம் பின் உன்னாலும் உன் தந்தையின் முடியினை காண முடியாமல் போய்விடும் வெங்கடேஷ்